ευχορήγητος

εὐχορήγητος, -ον (Μ)

αυτός που χορηγείται εύκολα, ή άφθονα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -χορ-ηγητος (< χορ-ηγώ), πρβλ. αυτο-χορ-ήγητος, δυσ-χορ-ήγητος].